آيا ميدانيد كه گاهي به هم مي رسيم و مي گوييم 120 سال زنده باشي يعني چه و از كجا آمده؟
براي چه نمي گوييم 150 يا 100 سال يا ...
در ايران و در زمان ماقبل هجوم اعراب به ايران سال كبيسه را به اين صورت محاسبه مي كردند كه به جاي اينكه هر 4 سال يكروز اضافه كنند (كه البته اضافه هم مي كردند) هر 120 سال يك ماه را جشن مي گرفتند و كل ايران اين جشن برپا بود و براي اين كه بعضي ها ممكن بود يكبار اين جشن را ببينند و عمرشان جواب نمي داد تا اين جشن ها را دوباره ببينند به همين دليل ديدن اين جشن را به عنوان بزرگترين آرزو براي يكديگر خواستار بودند هر كسي براي طرف مقابل آرزو مي كرد تا آنقدر زنده باشي كه اين جشن باشكوه را ببيني و اين به صورت يك تعارف و سنتي بي نهايت زيبا درآمد. كه وقتي به هم مي رسيدند
بگويند 120 سال زنده باشي!